اسباب کشیلغتنامه دهخدااسباب کشی . [ اَ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) در تداول عامه ، نقل اثاثه از خانه ای بخانه ٔ دیگر.- امثال :سه بار اسباب کشی ، برابر یک حریق است .
