اسبذیون

اسبذیون . [ اَ ب َ ذی یو ] (اِخ ) اسبذیین . گروهی از مجوس اهل بحرین . (المعرب جوالیقی ص 40 س 2). در وجه تسمیه ٔ اسبذیین از بنی تمیم اختلاف است . هشام بن محمدبن السائب گوید که ایشان فرزندان عبداﷲبن زیدبن عبداﷲبن دارم بن مالک بن حنظةبن مالک بن زیدمناةبن تمیم باشند. هم او گوید که ایشان را از آن جهت اسبذیون نامند که آنان اسب را می پرستیدند. یاقوت گوید من قائلم که نام فرس بفارسی است و بدان ذال را برای تعریب افزوده اند. هشام گوید و گفته اند که آنان در شهری بعمان بنام اسبذ ساکن بودند و ازین رو بدان منتسب شدند. هیثم بن عدی گوید: اسبذیون یعنی جُماع و ایشان از فرزندان عبداﷲبن دارم اند و از ایشان منذربن ساوی صاحب هَجَر و کاتب رسول اﷲ (ص ) است . (معجم البلدان ذیل کلمه ٔ اسبذ) (انساب سمعانی ذیل اسبذی ). رجوع به اسبذ و اسبذین شود.