استاهلغتنامه دهخدااستاه . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ سته . کونها. (منتهی الارب ). || هم اضیق استاهاً من ان یفعلوه ؛ یعنی عاجزند از آن کار. (منتهی الارب ).