استباق

استباق . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بر یکدیگر پیشی گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ). بر همدیگر پیشی گرفتن . پیشی گرفتن با کسی در دویدن و تاختن . || درگذشتن از جای . (منتهی الارب ). || ترک کردن .(از منتهی الارب ). || با یکدیگر تیر انداختن . (زوزنی ) (منتهی الارب ). با همدیگر تیر انداختن .