استخوان ربا
لغت‌نامه دهخدا
استخوان ربا. [ اُ ت ُ خوا / خا رُ ] (اِ مرکب ) همای بود. گویند که غذای او استخوان باشد. (جهانگیری ). پرنده ایست که آنرا بعربی همای گویند و غذای او استخوان جانوران باشد. (برهان ). استخوان خوار. استخوان رند، در این شعرها اشاره به این اسم هماست :
غلیواج از چه میشوم است از آنکه گوشت برباید
همای ایرا مبارک شد که قوتش استخوان باشد.
همای بر سر مرغان از آن شرف دارد
که استخوان خورد و آدمی نیازارد.
غلیواج از چه میشوم است از آنکه گوشت برباید
همای ایرا مبارک شد که قوتش استخوان باشد.
عنصری .
همای بر سر مرغان از آن شرف دارد
که استخوان خورد و آدمی نیازارد.
سعدی .
