استرقاءلغتنامه دهخدااسترقاء. [اِ ت ِ ] (ع مص ) افسون کردن خواستن . (زوزنی ). افسون خواستن . (تاج المصادر بیهقی ). رقیه خواستن . و منه : استرقیته فرقانی رقیة. (منتهی الارب ). تعویذ طلبیدن .
