استعنادلغتنامه دهخدااستعناد. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) آهنگ کسی کردن . || چیره شدن شتر و اسب بر مهار و رسن . || سر مشک بیرون نوردیده آب خوردن . || غالب گشتن قی . غالب گردیدن قی . || زنا کردن در قوم . || بعصا زدن مردم را. (منتهی الارب ).
