استغثاثلغتنامه دهخدااستغثاث . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) برآوردن ریم و جز آن از زخم و علاج و مداوات کردن آن . (منتهی الارب ). پاک کردن جراحت از پلیدی و علاج کردن وی . (تاج المصادر بیهقی ).
