استفراخ
لغتنامه دهخدا
استفراخ . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) برای جوجه آوردن جا گرفتن کبوتر و مرغ و جز آن . جهت چوزه جا گرفتن کبوتر و جز آن . (منتهی الارب ). || فراگرفتن کبوتر ازبهر بچه . (تاج المصادر بیهقی ). مرغ داشتن برای بچه کردن . جهت چوزه بیرون آوردن ، داشتن . (منتهی الارب ).
