استفرهلغتنامه دهخدااستفره . [ اِ ت َ رَ ](اِ) جوالیقی گوید استفره اصل «استبرق » معرّب است بمعنی «غلیظالدیباج » و ابن درید گوید اصل استبرق ، استروه است . (المعرب جوالیقی چ احمد محمد شاکر ص 15).
