استمخار

استمخار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) برابر باد ایستادن تا راحت گیرد. (از منتهی الارب ). طلب آمدن باد کردن که از کدام طرف می آید. (منتخب اللغات ). استمخار؛ استقبال الریح بالانف و جاء فی الحدیث بمعنی استدبار الریح . (تاج المصادر بیهقی ). || بینی فرا بوی داشتن که از کجا می آید. (منتخب اللغات ).