استمطارلغتنامه دهخدااستمطار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) باران خواستن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). طلب باران کردن . باران جستن .- استمطار کردن ؛ باران خواستن .
