استنتاللغتنامه دهخدااستنتال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) در پیش شدن . (زوزنی ). پیش آمدن از صف : استنتل الرجل من القوم . || آمادگی کردن کار را. (منتهی الارب ): استنتل للأمر.
