استهزی

استهزی . [ اِ ت ِ ] (از ع ، مص ) مماله ٔ استهزاء :
نبود با ودیعت استحقار
نبود با شریعت استهزی .

ابوالفرج .

همی کند هنرش بر زمانه استخفاف
همی کند نسبش بر ستاره استهزی .

ادیب صابر.