استوارخلقت

استوارخلقت . [ اُ ت ُ خ ِ ق َ ] (ص مرکب ) استوارخلق .مضبور. قُمﱡد. شوغر. کُدﱡر. علسی . عترس . عِتریس : معضل ؛ مرد قوی و استوارخلقت . رجل ٌ ذوضباره ؛ مرد گرداندام استوارخلقت . جمل مضبور؛ شتر استوارخلقت . جمل مضبر؛ شتر استوارخلقت آکنده گوشت . حنزاب ؛ خر استوارخلقت . اتان ٌ مُطمره ؛ خر ماده ٔ دراز استوارخلقت . مُحطَرب ؛ مرد استوارخلقت سخت بنیه . عترس ، عترّس ؛ مرد استوارخلقت گرداندام تندار سطبر بندهای اعضا. (منتهی الارب ).
- استوارخلقت گردانیدن ؛ تضبیر.