استیراءلغتنامه دهخدااستیراء. [ اِ ] (ع مص ) آتش برآوردن خواستن از آتش زنه . آتش از آتش زنه بیرون کردن خواستن .آتش از آتش زنه بیرون آوردن خواستن . یقال : فلان استوری زنادالضلالة؛ ای یطلب الایراء منها. (منتهی الارب ).
