اسحاق
لغت‌نامه دهخدا
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن فضل بن یعقوب بن سعیدبن نوفل الحرث بن عبدالمطلب . شیخ طوسی وی را در عداد اصحاب باقر (ع ) و روایت او آورده است . و علامه در خلاصةالاقوال گوید: وی از کاظم (موسی بن جعفر (ع )) نیز روایت کند. برای اثبات وثاقت او مامقانی در تنقیح المقال بحثی دارد. رجوع به تنقیح المقال ج 1 ص 120 شود.
