اسحفاق
لغت‌نامه دهخدا
اسحفاق . [ اُ ح ُ ] (ع اِ) اُسحقار. اسحقان . قال ابوحنیفة هو نبات ممتد حبالاً علی وجه الأرض له ورق کورق الحنظل الا انه ارق و له قرون اقصر من قرون اللوبیا فیها حب مدورٌ احمر یتداوی به من عرق النسا. (ابن البیطار). و مترجم فرانسوی آن لکلرک میگوید ندانم چیست .
