اسد
لغت‌نامه دهخدا
اسد. [ اَ س َ ] (اِخ ) ابن فرات . یکی از فقهای مشهور مالکی و صاحب کتاب معروف اسدیه در فقه . وی بسال 203 هَ.ق . قاضی قیروان بود و در کارهای سیاسی نیز بصیرت و مهارت داشت و در تاریخ 212 از جانب زیادةاﷲبن اغلب با لشکر زیاد بفتح صقلیه مأمور گشت و در سنه ٔ وبائی 213 هَ .ق . بدانجا درگذشت . (قاموس الاعلام ترکی ).
