اسطوره
لغتنامه دهخدا
اسطوره . [ اُ رَ ] (ع اِ) اسطور. اسطارة. سخن پریشان و بیهوده . سخن باطل . (غیاث ). || افسانه . (مهذب الاسماء) (غیاث ). ج ، اساطیر :
قفل اسطوره ٔ ارسطو را
بر در احسن الملل منهید.
قفل اسطوره ٔ ارسطو را
بر در احسن الملل منهید.
خاقانی .