ترجمه مقاله

اسماء

لغت‌نامه دهخدا

اسماء. [ اَ ] (اِخ ) بنت عمیس الخثعمیة. صحابیه است . شوهر اول وی جعفربن ابیطالب بود و با او بحبشه هجرت کرد و بعد از شهادت جعفر با ابوبکر صدیق و پس از ارتحال او با علی علیه السلام ازدواج کرد و شش فرزند داشت : عبداﷲ، محمد و عون از جعفر، محمد از ابوبکر، و یحیی و محمد اصغر از علی (ع ). عمربن خطاب ، ابوموسی اشعری ، عبداﷲبن عباس و پسر او عبداﷲ بن جعفر و اصحاب کبار دیگر از اسمأبنت عمیس احادیث نقل و روایت کرده اند. این زن نُه خواهر داشت که میمونه بنت الحرب از زوجات پیغمبر و ام الفضل زوجه ٔ عباس از آن جمله بودند. (از قاموس الاعلام ترکی ). و رجوع به تاریخ گزیده چ براون ج 1 ص 139، 171، 172، 199، 228 شود. و او راویه ٔ حدیث طلوع الشمس بعد الغروب است . (مؤید الفضلاء). و رجوع به مجمل التواریخ والقصص ص 445 و الاصابة ج 8ص 9 و اعلام زرکلی ج 1 ص 102 وسیرة عمربن عبدالعزیز ص 13 و فهرست عقدالفرید شود.
ترجمه مقاله