اسورا

اسورا. [ اَ ] (اِخ ) در وِدای برهمنان اسورا (اسوره ) آمده و آن معادل اهورا (اهوره ) است در اوستا بمعنی مولی و سرور. در نزد هندوان اسورا غالباً از خدایان بزرگ بشمار رفته و در ودا عنوان و لقب وارونه (یکی از ارباب انواع ) گردیده است . این عنوان در کتاب مقدس هندوان فقط چهار باربه انسان داده شده ، ولی در اوستا کلمه ٔ اهورا بمعنی بزرگ و سرور در مورد ایزدان مانند مهر و آپم نپات آمده است . رجوع به اهورا شود. (مزدیسنا و تأثیر آن درادبیات پارسی تألیف محمد معین ص 154). و رجوع به ایران در زمان ساسانیان ترجمه ٔ رشید یاسمی ص 13 شود.