اسپنتا مینو

اسپنتا مینو. [ اِ پ ِ ] (اِخ ) از اوستایی سپنتامئینیو ، بمعنی خِرَد مقدس است که در آغاز پیدایش مزدیسنا، در رأس شش امشاسپند قرار داشته . (خرده اوستا تألیف پورداود صص 185 - 187). و بعدها بجای او اهورامزدا را گذاشتند. (یشت دوم و یشت نوزدهم بند 16). و گاه نیز بجای اهورمزدا، سروش را قرار داده اند. (یشت دهم بند 139؛ یسنای 57 ، بند 12). اسپنتامئینیو درست در مقابل انگره مئینو یعنی اهریمن (خِرَد خبیث ) قرار دارد. رجوع به مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات فارسی ص 158 و 166 و ایران در زمان ساسانیان ترجمه ٔ یاسمی ص 13 شود.