اسکندر

اسکندر. [ اِ ک َ دَ ] (اِخ ) ابن قابوس بن وشمگیربن زیار، ملقب بشرف المعالی خوندمیر گوید: امیر کیکاوس اسکندربن قابوس . وی بعد از فوت عم زاده (امیر باکالنجار ) در آن کوهستان (طبرستان ) حاکم گشت و او مؤلف کتاب قابوس نامه است . وفاتش در سنه ٔ اثنین و ستین و اربعمائة (462 هَ . ق .) اتفاق افتاد، بعد از آن پسرش گیلان شاه تاج ایالت بر سر نهاد. (حبیب السیر جزو 4 از ج 2 ص 160). مؤلف کتاب قابوسنامه امیر عنصرالمعالی کیکاوس بن اسکندربن قابوس بن وشمگیربن زیار،و کیکاوس نیز نام عنصرالمعالی پسر صاحب ترجمه است وبرای تصحیح قول خوندمیر سین «امیرکیکاوس » را در عنوان ترجمه باید بکسر خواند تا افاده ٔ بنوت کند. رجوع به کیکاوس بن اسکندر و مقدمه ٔ قابوسنامه چ نفیسی ص «د» ببعد و سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 141 بخش انگلیسی و رودکی تألیف نفیسی صص 771-782 شود.