اسیری

اسیری . [ اَ ] (اِخ ) محمد قاسم . از باریابان بارگاه اکبر پادشاه بوده ، بالاخره دست بدامان عبدالرحیم خان خانان زده ، از خوان انعامش نوالهای فیض ربوده و در سنه ٔ یکهزار و ده بکنج لحد آسوده . او راست :
سبزه ٔ بادیه ٔ ما نکشد منت ابر
چشم گو خشک شود، آبله ٔ پائی هست .

(صبح گلشن ص 24).

وی بسال 1010 هَ . ق . در هندوستان درگذشت .