اسیل

اسیل . [ اَ ] (ع ص ) نرم و هموار و برابر. (منتهی الارب ) || رخساره ٔ دراز و کشیده . (منتهی الارب ) نرم و کشیده (چهره ). (اقرب الموارد) :
غزل ز بهر غزالی غزاله رخ گویم
که کرد خسته دلم رااسیر خدّ اسیل .

امیرمعزی ( دیوان ص 452).