اشاحلغتنامه دهخدااشاح . [ اِ ] (ع اِ) وشاح . (منتهی الارب ). حمائل . حمیل . (منتهی الارب ). حمیل مروارید و جز آن . آنچه در بر افکنند. (مهذب الاسماء). حمایل و زیور که زنان در گردن اندازند. حمایل مرصع بزیور که زنان در بر اندازند.
