اشباللغتنامه دهخدااشبال . [ اِ ] (ع مص ) مهربانی کردن بر کسی . || اعانت نمودن . || اشبلت المراءة علی ولدها؛ پرورد آن بیوه زن بچه را و شوی نکرد. (از ناظم الاطباء).
