اشبخونلغتنامه دهخدااشبخون . [ اِ ] (اِ) اشتحون (؟). گیاهی است لطیف و ترش . آب آنرا گیرند و با شکر شربت پزند. بسیار خوشمزه و نافع و دافع صفراست و در عربی ریباس گویند. (شعوری ).
