اشبیلی

اشبیلی . [ اِ ] (اِخ ) محمدبن خیربن عمربن خلیفه ابوبکر اموی مستوفی اشبیلی حافظ نحوی مقری (502 - 575 هَ . ق .). صفدی گوید: وی حافظ مقری نحوی لغوی و متقن و ادیب و بسیارمعرفت بود و برای اقراء، کتب بسیار نوشت و در اشبیلیة و قرطبة اقراء کرد و درجامع آن شهر خطبه خواند و امامت کرد. او راست : فهرست ما رواه عن شیوخه من الدواوین المصنفة فی ضروب العلم و انواع المعارف که در کتابخانه ٔ اندلسیه ٔ مادریدبسال 1883 تا 1892 م . طبع شده . (معجم المطبوعات ).