اشتاد پیروز

اشتاد پیروز. [ اَ دِ ] (اِخ ) نام پسر فیروز که یکی از نجبای ایران بود و در جنگ خسرو پرویز با بهرام چوبینه ، سالاری از سپاهیان وی بشمار میرفت :
فرخزاد و چون خسرو سرفراز
چو اشتاد پیروز دشمن گداز.

(شاهنامه چ بروخیم ج 9 ص 2781).

و رجوع به «ولف » شود.