اشتراء

اشتراء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) خریدن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 13) (آنندراج ). مالک شدن چیزی را. (زوزنی ). || فروختن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر)(ترجمان علامه ص 13) (زوزنی ) (آنندراج ). از اضداد است . بیع و شری . خرید و فروش . داد و ستد. || از دست دادن چیزی را و چنگل به جز آن زدن . و منه : «اشتروا الضلالة بالهدی ». (قرآن 16/2) (منتهی الارب ).