اشماط

اشماط. [ اِ ] (ع مص ) درآمیختن چیزی را به چیزی : اشمطه به . (منتهی الارب ) (المنجد) (آنندراج ). || دوموی شدن مرد: اشمط الرجل اشماطاً. (منتهی الارب ) (آنندراج ). درآمیختن سپیدی به سیاهی موی کسی . (از المنجد). اشمئطاط. اشمیطاط. رجوع به دو مصدر مزبور شود.