اشمن
لغت‌نامه دهخدا
اشمن . [ ] (اِخ ) ابن مصربن بیصربن حام بن نوح آبادکننده ٔ شهر اشمون یا اشمونین بود. گویند مصربن بیصر نواحی مصر را میان فرزندان خویش تقسیم کرد و از اشمون و نواحی پائین آن را تا منف در خاور و باختربه اشمن داد و اشمن در اشمون سکونت گزید. از این روشهر مزبور بنام وی شهرت یافت . (از معجم البلدان ).
