اشناندانی
لغت‌نامه دهخدا
اشناندانی . [اُ ] (ص نسبی ) منسوب است به محله ای از بغداد موسوم به اشنان دان (از اشنان فارسی ، غاسول معروف + دان ، ادات فارسی بمعنی جای و مکان ) و یاقوت در معجم الادباء در ترجمه ٔ سعیدبن هارون بغلط تصور کرده است که نام محله اشنان است و در نسبت «دان » را بدان افزوده اند.
