اشنهی
لغتنامه دهخدا
اشنهی . [ اُ ن ُ ] (اِخ ) عبدالعزیزبن علی اشنهی (منسوب به اشنه یا اشنویه ) شافعی . از فقیهان بودو فقه را نزد ابواسحاق ابراهیم بن علی فیروزآبادی بیاموخت و از ابوجعفربن مسلمه حدیث سماع کرد و مختصری بسیار نیکو در فرائض گرد آورد. (از معجم البلدان ).