اشنوایی

اشنوایی . [ اِ ن َ / اُ ن َ ] (حامص ) شنوایی :
روشنایی آید از دیدار او در چشم کور
اشنوایی آید از گفتار او در گوش کر.

فرخی (از فرهنگ نظام ).