اشهلی

اشهلی . [ اَ هََ ] (اِخ ) نسبتی است به بنی عبدالاشهل ازانصار که گروه بسیار از آنان اسلام آوردند از آنجمله اسیدبن حُضَیربن سماک بن عبیدبن رافعبن امروءالقیس بن زیدبن عبدالاشهل اشهلی بود که وی را در زمره ٔ اهل مدینه بشمار آورده و کنیه ٔ او را ابویحیی و ابوعتیق و ابوحضیر به اختلاف روایات نقل کرده اند. وی از انصار بود و در زمان خلافت عمر (رض ) در سال 20 هَ . ق . درگذشت . اشهلی در عقبه حضور داشت و عمر بر او نماز خواند و در بقیع دفن شد. ابوحاتم بدینسان نام وی را در کتاب الثقات فی الصحابة آورده است . (از انساب سمعانی ).