اشوصلغتنامه دهخدااشوص . [ اَش ْ وَ ] (ع ص ) چشم بسیار برهم زننده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه پلک چشم بسیار بر هم زند. مؤنث : شَوصاء. ج ، شوص . (مهذب الاسماء). که پلک بسیار بر هم زند. (از المنجد).
