اشون

اشون . [ اَ ش َ وَ ] (اوستایی ، ص ) صفت کلمه ٔ اوستایی اَش َ است که بمعنی «رت » («نظم نیکو» یا «حقیقت ») است و یکی از امشاسپندان میباشد... در گاتها جهان نیک و جهان بد در برابر هم قرار دارند و همچنانکه هرچه از جهان نیک است در مفهوم کلی «اش » و با صفت «اشون » مشخص و متمایز میشود، عالم شر نیز با اصطلاح مؤنث دروج (دروغ ) بیان میشود. (از ایران در زمان ساسانیان ص 48 و 49). و رجوع به یشتها ص 33 و 604 شود.