اشکاطامنلغتنامه دهخدااشکاطامن . [ اِ م َ ] (اِ) انس النفس . (ابن البیطار). گالان آنرا با فامیلیاریس انیماء تطبیق کرده است اما لکلرک گوید که ما این گیاه را نمی شناسیم . رجوع به لکلرک ج 1 ص 153 شود.
