اشک شکرین
لغت‌نامه دهخدا
اشک شکرین . [ اَ ک ِ ش ِ ک َ / ش ِک ْ ک َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشک شادی . گریه ٔ شادی . (مؤیدالفضلا) (شرفنامه ٔ منیری ). اشک گلگون . (فرهنگ ضیاء) :
بس اشک شکرین که فروریزم از نیاز
بس آه عنبرین که بعمدا برآورم .
و رجوع به اشک شادی و اشک طرب و اشک شیرین و اشک شکری شود.
بس اشک شکرین که فروریزم از نیاز
بس آه عنبرین که بعمدا برآورم .
خاقانی .
و رجوع به اشک شادی و اشک طرب و اشک شیرین و اشک شکری شود.
