اشک یتیمی
لغتنامه دهخدا
اشک یتیمی . [ اَ ک ِی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از اشک بیکسی :
میدود اشک یتیمی بسکه بر رخساره ام
سینه چون کشتی بدریا میزند گهواره ام .
میدود اشک یتیمی بسکه بر رخساره ام
سینه چون کشتی بدریا میزند گهواره ام .
صائب (از آنندراج ).