اشیرةلغتنامه دهخدااشیرة. [ اَ رَ ] (اِخ ) شهریست در مغرب و از آنست عبداﷲ حافظ نحوی که پدرش محمد نام داشت . (منتهی الارب ). و این همان اشیر است . رجوع به اشیر و اشیری شود.
