اشیره
لغت‌نامه دهخدا
اشیره . [ ] (اِخ ) مجسمه ٔ چوبی اشتورت است . در تمام کتاب مقدس به همین معنی وارد گشته الا در کتاب پیدایش . لفظ عبرانیش غیر از این وبمعنی درخت زا میباشد. قوم اسرائیل محکوم بودند که اشیره را خراب کنند ولی بسیار اوقات در انجام دادن این مأموریت سهل انگاری میکردند. (قاموس کتاب مقدس ).
