اشیم

اشیم . [ اَش ْ ی َ ] (اِخ ) ضبابی . از صحابه بود و در عهد پیامبر (ص ) کشته شد. از اینرو ضحاک بن سفیان فرمان داد از بابت دیت وی به زن او کمک کنند، و برحسب روایت دیگر پیامبر به ضحاک نوشت که به زن او از بابت دیت وی کمک شود. رجوع به الاصابه ج 1 ص 51 شود. || بنواشیم ؛ قبیله ایست . (منتهی الارب ). || صلةبن اشیم ؛ تابعی بود. (منتهی الارب ). رجوع به صلة شود.