اصادةلغتنامه دهخدااصادة. [ اِ دَ ] (ع مص ) واداشتن به شکار. || آزردن شتر را. (از اقرب الموارد). رنجانیدن شتر را. (منتهی الارب ). || درمان کردن شتر را از علت صاد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). از اضداد است .
