اصبوحةلغتنامه دهخدااصبوحة. [ اُ ح َ ] (ع اِ) اول روز. (قطر المحیط). صباح : اتیته اصبوحة کل یوم ؛ یعنی آمدم او را صباح هر روز. (منتهی الارب ). بامداد. (ربنجنی ). ج ، اصابیح . (مهذب الاسماء).
