اصحاء

اصحاء. [ اِ ] (ع مص ) اصحاء سَکْران ؛ هشیار شدن مست از مستی . (منتهی الارب ). بهوش آمدن مست و مشتاق . (قطر المحیط) (از اقرب الموارد). || اصحاء آسمان ؛ گشاده و بی ابر شدن و پریشان و متفرق گردیدن از وی ابر. (منتهی الارب ). صاف شدن آسمان . باز شدن هوا. اصحاء روز وآسمان ؛ رفتن ابر از آنها. (قطر المحیط) (از اقرب الموارد). || اصحاء فلان ؛ در روز گشاده رفتن وی به جایی . (منتهی الارب ). اصحاء قوم ؛ بی ابر شدن آسمان برای آنان . (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد).