اصحاب صحیفه ٔ ملعونه
لغت‌نامه دهخدا
اصحاب صحیفه ٔ ملعونه . [ اَ ب ِ ص َ ف َ ی ِ م َ ن َ ] (اِخ ) در اصطلاح رجالی ، عبارت از چهارده تن از اصحاب عقبه و بیست تن دیگرند که در منع خلافت علی (ع ) هم پیمان شدند و در میان خودشان صحیفه ای در این موضوع نوشتند. از جمله ٔ بیست تن مزبور میتوان این کسان را نام برد: ابوسفیان . عکرمة. صفوان بن امیة. سعیدبن عاص . خالدبن ولید. عیاش بن ابی ربیعه . بشربن سعد. سهیل بن عمرو. حکیم بن حزام . صهیب بن سنان . ابوالاعور سلمی و مطیعبن اسود. (از ریحانة الادب ). و رجوع به اصحاب عقبه شود.
